هنر کلاله



آشنایی با ابزار طراحی

به طور کلی هر ابزاری که بتوان با آن اثری روی کاغذ یا بوم یا هر وسیله دیگری ایجاد کرد به عنوان ابزار طراحی شناخته می‌شود.

ابزارهای طراحی

  •  کاغذ Paper
  • مداد های طراحی Drawing Pencil
  • زغال Charcoal
  • مدادهای رنگی Color Pencil
  • کنته‌ها Conte Pencil
  • اتودها Mechanical Pencil
  • قلمو Brush
  • پاک کن Eraser
  • کاتر Cutter
  • محو کن Blending Stump
  • پالت تخم مرغی  Drawing Tray Color Palette
  • سمباده Sandpaper
  • مداد تراش Pencil Sharpener

از جمله ابزارهای متداول طراحی هستند که معمولاً بر روی کاغذ استفاده می‌شوند.

مداد های طراحی

مداد های طراحی که در تصویر زیر مشاهده می کنید از سری Mars Lumoghraph استدلر هستند که شامل مدادهای B F H می باشد، که از H6 که سخت ترین مداد تا B8 که نرم ترین مداد هستدر بازار موجود است.

اگر بخوایم سه محصول تولید شده توسط برند استدلر که بهترین مقبولیت و محبوبیت را بین کاربران حرفه ای و آماتور دارد را نام ببریم بی شک مداد لوموگراف استدلر یکی از این سه محصول است. لوموگراف معروف ترین و پر فروش ترین مداد طراحی جهان است. مداد لوموگراف استدلر ساخت کشور آلمان است.آشنایی با ابزارهای طراحی

برخی از خصوصیات مداد استدلر عبارتند از:

  • کیفیت فوق العاده گرافیت
  • ایده آل برای نوشتن و طراحی
  • مقاومت باور نکردنی در برابر ضربه
  • کیفیت بدنه چوب دور مداد»
  • طیف وسیع از نظر سختی و نرمی گرافیت
  • پاک شوندگی آسان مخصوصا در مورد سری B

مداد های سری H سخت هستند و هرچه مداد شمارش  بیشتر باشه سخت تر هستند. مداد های سری B نرم و تیره می‌باشند . معمولاً نقاش ها و طراح ها که می خواهند نقاشی و تصویر سازی نمایند این مدادها را بیشتر می پسندد.

بدنه شش وجهی و کیفیت رنگ استفاده شده برای بدنه این مداد باعث می شود این مداد بعد از استفاده طولانی و عرق کردن دست لیز نخورد و پایداری خود را بین انگشتان دست حفظ کند.

سایه زدن راحت و اجرای فوق العاده جزئیات از دیگر خصوصیات بارز این مداد تماما آلمانی است.


اتودها – ابزارشناسی طراحی

4

به جای مداد های طراحی بعضی از طراحان ترجیح میدن از وسایل مشابه استفاده کنند مثل اتودها.

اتود‌ها همان مغزی مداد طراحی را دارند اما دیگه مشکل تراشیدن و کوچک شدن مدادها را ندارند و با جنس ها ، اندازه ها ، نرمی و سختی های مختلف می تونید تهیه کنید.

اتود ها با شماره های مختلف از ۰.۳، ۰.۵، ۰.۷ و ۰.۹ را شامل می‌شوند، که مغز آن‌ها از نظر سختی و تیرگی نیز درجه بندی دارد یعنی از h2 شروع شده تا B8 البته در ایران تنوع این درجات بسیار کم می‌باشد.

اتودهای طراحی ظریف بیشتر برای اضافه کردن جزئیات در طراحی چهره استفاده می‌شنود، همچون روزنه های پوست، ته ریش و مژه و  طراحی رگه های چشم.

اتود‌های متوسط که تقریبا مغز آن‌ها سایز مغز مداد طراحی می‌باشند با شماره های ۲ و ۳ میل در بازار موجود هستند، علت استفاده آن ها به جای مداد، نوک مغزی آن‌ها است که معمولا تیز باقی میماند و می‌توان در بخش های پلک چشم و خطوط ظریف طراحی چهره از آن استفاده کرد.

زغال های طراحی – پاستل گچی

5

کاغذ مناسب برای طراحی با مداد سطحی بسیار صاف و صیقلی داشته تا حدی که اجزای زغال را روی سطح خود حفظ نخواهد نمود.

زغال‌های طراحی طیف خاص خود را دارد که در رنگ بندی های محدود هستند. و همچنین پاستل ها که کیفیت مشابه‌ای دارند پاستل‌های گچی کیفیت مشابه با ذغال دارد و می توانید همزمان از آنها استفاده کنید.

پاستل طراحی

به طور سنتی نقاشی های پاستل بر روی مقواهای فابریانو کشیده می شده است. کار بر روی این نقاشی‌ها همیشه با این سختی همراه بوده که با هر ضربه‌ای گچ‌ها از مقوا جدا می شود. در حال حاضر کارهای پاستل را می توان بر روی مقواهای جیر انجام داد.

این مقواها در دو مدل ایرانی و انگلیسی در بازار عرضه می شود. در مدل ایرانی خواب جیر مقوا باعث می شود که گچ بر روی پرز مقوا به خوبی قرار می گیرد و نقاشی بسیار شفاف و با دوام خواهد شد. که بعد از اتمام کار با اسپری فیکساتیو ، نقاشی را بسیار با ثبات خواهد کرد.

مقواهای جیر انگلیسی هم مانند مقوای ایرانی خواب دار است ولی پرزهای روی مقوا خود دارای بافت است و برای کارهایی مانند طراحی چهره مناسب نیست. مقواهای انگلیسی برای طرح هایی مانند طرح گل، میوه و حیوانات بسیار مناسب است و نمای بسیار زیبایی به کار خواهد داد.

11

انواع زغال

 زغال طبیعی

زغال طبیعی که معمولا از چوب درخت مُو تهیه شده یکی از ابزارهای طراحی است و بسیار نرم و شکننده و کم اثر است، برای مراحل اولیه طراحی مورد استفاده طراحان قرار می‌گیرد. این نوع زغال معمولا بلند و نازک است و به راحتی از روی کاغذ پاک می‌شود. هر چند خاصیت پاک شوندگی این نوع زغال باعث ناپایدار بودن آن می شود اما در عین حال امکان اصلاح و ویرایش بیشتر را برای طراح فراهم می‌آورد.

پس از اتمام کار با این زغال حتما باید آن را با فیکساتیو‌های مخصوص یا تافت مو فیکس کرد. این نوع زغال قابلیت ترکیب با مداد کنته را دارا می باشد.

   زغال سیاه فشرده

زغال‌ فشرده که معمولا از ترکیب دوده یا گرد زغال در ترکیب با نوع خاصی از چسب و پارافین ساخته شده و تحت فشار و گرما قالب گیری می شود. زغال های فشرده به شکل‌های مختلف و نوع‌ های مختلفی تقسیم می‌شوند و برای تیرگی‌های بیشتر مورد استفاده هنرمندان و طراحان قرار می‌گیرند. این نوع زغال انواع چرب و خشک داشته و نوع چرب تر آن پایداری، استحکام و چسبندگی بیشتری روی کاغذ دارد. هر چند زغال فشرده نسبت به زغال طبیعی پایداری بیشتری دارد اما آنها را نیز در مرحله پایانی باید فیکس کرد که از فیکساتیو های مخصوص یا از تافت مو می‌توان برای این منظور بهره برد. این نوع زغال را می توان با مداد کنته و انواع پاستل ترکیب نمود. از پودر زغال فشرده اغلب برای کشیدن نقاشی های سیاه قلم استفاده می شود.

رنگ های زغال‌های طیف خاکستری و مشکی برای کارها ی مختلفی ممکنه استفاده بشه پاستل ها ی گچی هم می توانند برای این کار در طیف رنگی محدود با هم استفاده شوند.

نرمی و  سختی زغال

 زغال نرم ، زغال با سختی و نرمی متوسط ، زغال سفت (خشک)

ابزار دیگری که میتونیم همزمان با زغال استفاده کنیم یا به صورت جداگانه استفاده کنیم کنته ها ، مدادهای زغالی و پاستلی هستند.

6

این را نیز به خاطر داشته باشیم که مداد های ذغالی ، مداد کنته نیز همین تقسیم‌بندی زغال‌ ها را از لحاظ میزان نرمی و سختی، از لحاظ اثرگذاری، از لحاظ فرم و جنس و رنگ دارند و به واسطه محافظ چوبی مدادگونه‌ی آن، می‌تواند طول عمر بیشتری برای طراح داشته باشد. اما باید بسیار مراقب بود که زمین نخورد، زیرا با زمین خوردن، مغز زغالی آن خُرد شده و با هر بار تراشیدن بطور کامل کنده می‌شود و دیگر نمی‌شود با آن کار کرد. مدادهای کنته را معمولا نمی توان با تراش تراشید. برای این کار می توان از کاتر استفاده کرد.

 کنته ها در رنگ های مختلف تولید می‌شوند.

پاستل های مدادی – ابزار طراحی

پاستل‌های مدادی در چوب محصور شده اند و باعث می‌شود به هم ریختگی کمتر شود و در عین حال جزئیات به خوبی طراحی شود، آنها به سادگی می‌توان با پاستل‌های نرم و سخت مخلوط کرد و ترکبیی استفاده نمود، این نوع پاستل به عنوان  مداد است و برای طراحی ریز و دقیق استفاده می‌شود.

ابزارهای دیگه‌ای که می‌تونیم استفاده کنیم ماژیک‌های دو سر یا نوک نمدی هستند که به رنگ‌های مختلف آن‌ها را تولید می‌کنند این ماژیک‌ها با ماژیک‌های معمولی که بچه‌ها استفاده می‌کنند فرق زیادی دارند به لحاظ طیف رنگی بسیار متنوع هستند و در شکل‌های مختلفی تولید می‌شود  اینها را می‌توان با ابزارهای مختلف و به صورت ترکیبی استفاده کرد.


و در نهایت  ابزارهای جانبی طراحی که به عنوان کمک استفاده می شود.

محوکن، مداد تراش، پاک کن سنباده، قلم گیر مداد، که برای زغال هم استفاده میشه سنباده هم برای تراشیدن و تیز کردن ذغال یا مداد هم استفاده میشه همچنین انواع پاک کن‌ها، پاک کن های اتودی که مغزی‌های مختلفی دارند و به عنوان ابزار طراحی و نه پاک کن که خطا‌های طرح پاک کنیم بلکه به عنوان ابزار ایجاد طرح و افکت از این ها استفاده می کنیم. برای آشنایی بهتر با این ابزار های جانبی توصیه می‌کنیم مقاله زیر را حتما مطالعه نمایید.






در مورد لئوناردو داوینچی چه میدانید؟

لئوناردو داوینچی


دوران کودکی
لئوناردو داوینچی در سال ۱۴۵۲ در یک روستای توسکانی زاده شد. او فرزند نامشروع یک ثروتمند، با نام پیرو فرانسیسو دی انتونیو داوینچی و یک زن دهقان به نام کاترین بود. در مورد دوران کودکی لئوناردو اطلاعات زیادی در دست نیست. او ۵ سال اول زندگی خود را ش گذراند، سپس در سال ۱۴۵۷ نزد خانوادهٔ پدرش، پدربزرگ، مادربزگ و عمویش زندگی کرد. پدر او با یک دختر شانزده ساله ازدواج می‌کند، همسر دوم پدرش لئوناردو را خیلی دوست می‌داشت اما در سن جوانی درگذشت.


او تحصیلات ابتدایی را در مدرسه دهکدۀ محل ستش گذراند. با اینکه در مدرسه چندان موفق نبود، ولی شور و هیجان زیادی نسبت به طبیعت نشان می‌داد. داوینچی به صورت غیر رسمی هندسه و ریاضیات را نیز آموخت. وقتی او شانزده ساله بود پدرش برای بار دوم با دختر بیست ساله‌ای به نام فرانسسکا لنفردینی ازدواج کرد. در پایین تصویر خانه دوران کودکی لئوناردو داوینچی  را می بینید.

 خانه دوران کودکی لئوناردو داوینچی


دوران جوانی
او را به شاگردی به هنرکده‌ای در فلورانس فرستادند تا نزد آندرئا دل وروکیو (۱۴۳۵-۱۴۸۸) که نقاش و پیکرتراش بود، آموزش ببیند. وروکیواز شهرت بسیاری برخوردار بود؛ به گونه‌ای که ساخت بنای یادبود بارتولومئو کولئونی»، سردار نظامی شهر ونیز را به او سپردند. در آتلیه‌ای که قابلیت ساخت چنین شاهکارهایی را داشت، لئوناردوی جوان می‌توانست چیزهای زیادی بیاموزد.


بدون شک در آنجا با رموز فنی ریخته‌گری و کارهای فی آشنا شده و آموخته‌است که چگونه با مطالعه و مشاهده دقیق مدل‌های و پوشیده، تابلوها و تندیس‌هایی را پدید آورد. شمار زیادی از نقاشان و پیکرتراشان خوب، از هنرآموزان کارگاه موفق وروکیو» بودند، ولی لئوناردو» بسیار بهتر از یک نوجوان با استعداد بود، به گونه‌ای که در هفده سالگی در کار پیکر تراشی و سایر امور مربوط به آن به استاد ماهری تبدیل شده بود و قادر بود ابزارهای پیچیده و ماشین‌های مورد نیاز را پدید آورد.


او همچنین به پژوهش دربارۀ گیاهان و جانوران مختلف پرداخت تا بتواند از آنها در تابلوهایش استفاده کند؛ علاوه بر این، دانش گسترده‌ای دربارۀ نورشناسی، ژرفا نمایی و استفاده از رنگ‌ها کسب کرد. چنین آموزشی کافی بود که از هر نوجوان با استعدادی یک هنرمند برجسته بسازد. او پس از اتمام آموزش به شهر میلان رفت.لئوناردو در سال ۱۴۷۲ به عضویت گروه قدیس لوقا درآمد. مرکز این گروه یا اتحادیه، که عمدتاً از داروفروشان، پزشکان، و هنرمندان تشکیل شده بود، در بیمارستان سانتا ماریانوئووا بود.
احتمالاً لئوناردو در آنجا فرصتی برای آموختن کالبدشکافی به دست آورد. در ۱۴۷۸ شورای شهر از او خواست نمازخانه سان برناردو در کاخ وکیو را نقاشی کند. ولی بنا به دلایلی، این مأموریت را انجام نداد.


دوران کهنسالی و مرگ
داوینچی اواخر عمر خود را در شهر واتیکان در ایتالیا سپری نمود مکانی که رافائل و میکل آنژ در انجا فعالیت داشتند. در اکتبر ۱۵۱۵ فرانسوای اول(François premier)، پادشاه فرانسه، میلان را به تسخیر خود درآورد. در دسامبر همان سال لئوناردو به نزد فرانسوای اول و پاپ لیئو ایکس فراخوانده شد. به لئوناردو سفارش جدیدی برای ساخت یک شیر مکانیکی داده شد، شیری که می‌توانست به طرف جلو گام بردارد و قفسه سینه‌اش را باز کرده و خوشه‌ای از گل‌های سوسن را نمایان سازد.


در سال ۱۵۱۵ به خدمت فرانسوا درآمد و در خانه‌ای ییلاقی در کلوس لوس در نزدیکی اقامتگاه سلطنتی جای گرفت. او سه سال پایانی عمر خویش را به همراه می شاگردش در آنجا گذرانید و حقوقی معدل هزار اسکودی (واحد پول آن زمان در ایتالیا) دریافت می‌کرد.داوینچی در روز دوم ماه مه سال ۱۵۱۹ در حالی که تبدیل به یکی از دوستان صمیمی فرانسوا شده بود در کلوس لوس درگذشت.


واساری اینگونه می‌نویسد که پادشاه سر داوینچی را در هنگام مرگ در آغوش گرفت هرچند که این داستان عاشقانه و رومانتیک که بسیار باب طبع فرانسویان و بسیاری از هنرمندان است بیشتر به افسانه شبیه‌است تا واقعیت.واساری همچنین می‌نویسد که داوینچی به هنگام مرگ تقاضای حضور یک کشیش برای اعتراف به گناهان میکند.
بر طبق خواستهٔ او شصت فقیر تابوت او را حمل می‌کنند. او در کلیسای سنت هابرت تدفین می‌شود. می به عنوان وارث او شناخته می‌شود و تمامی پول‌ها، نقاشی‌ها، وسائل و دیگر آثار او به می تعلق می‌گیرد. البته لئوناردو شریک قبلی و قدیمی‌اش، سالای و همچنین خدمتکارش را فراموش نکرد و به هرکدام از آن دو، نصف تاکستان خویش را بخشید.

نقاشی ها

1

 برجسته‌ترین اثر داوینچی، مونالیزا، مشهور به لبخند ژود

 

لئوناردو یک نقاش پرکار نبود، در حقیقت او پرکارترین نقشه‌کش و طراح بود. او مقاله‌های زیادی در مورد کوچکترین مسائل و طرح‌هایی با کوچکترین جزیات را در مورد مسائلی که توجهش را جلب می‌کرد، نگهداری می‌نمود. علاوه بر این مقالات و طرح‌ها، مطالعات زیادی پیرامون نقاشی انجام داده‌است که از آنان برای کشیدن برخی از تابلوهای معروف خود همچون باکره صخره‌ها» و شام آخر» استفاده نموده‌است. قدیمی‌ترین نقاشی داوینچی، a Landscape of the Arno Valley است که در سال ۱۴۷۳ کشیده شد و رودخانه، کوه‌ها، یک قلعه و مزارع کشاورزی را در جزیئیاتی دقیق نشان می‌دهد.


داوینچی برای کشیدن تابلوی مونالیزا از سال ۱۵۰۳ آغاز به کار کرد و اتمام آن تا ۱۵۰۷ به طول انجامید. شهرت داوینچی به خاطر اثر ماندگار وی در تاریخ، مونالیزا، بوده‌است.
نسخۀ کنونی تابلوی نقاشی مونالیزا دارای ابعاد ۷۷×۵۳ سانتیمتر است. نسخه‌ای را که او تهیه کرده بود از نسخه فعلی، بزرگتر بود چرا که در گذر زمان دو ستون از طرفین چپ و راست این تابلو بریده شده‌است. به همین دلیل به هیچ وجه مشخص نیست که مونالیزا در این تابلو نشسته‌است. همچنین باید اشاره کرد که بسیاری از قسمت‌های این تابلو به مرور زمان خراب و یا دوباره نقاشی شده‌است. اما با این وجود شخصیت اصلی نقاشی همچنان محفوظ مانده‌است.


در ۲۱ اوت سال ۱۹۱۱ تابلوی مونالیزا توسط یک ایتالیایی دزیده شد و به ایتالیا برده می‌شود. پس از گذشت دو سال این تابلو در زادگاه خود یعنی فلورانس دیده می‌شود و پس از انجام برخی فعالیت‌های اداری و قانونی تابلو دوباره به موزه لوور بازگردانده می‌شود.
در سال ۱۹۵۶ شخصی اقدام به پاشیدن اسید به قسمت پایینی تابلو نمود که مرمت آن سال‌ها به طول انجامید. در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی شهرهای نیویورک، توکیو و مسکو میزبان این تابلو بوده‌اند.

شام آخر

2

 پژوهش های علمی

برخی از مسائلی که لئوناردو بر روی آن‌ها پژوهش انجام داد به شرح زیر می‌باشد:
- مطالعه پیرامون زمین‌شناسی و بحث‌های آن
- مطالعه بر روی آناتومی بدن انسان اسکلت ارگان‌های داخلی و رگ ها. بیمارستان آن زمان به داوینچی جسد مردگان را برای کالبدشکافی می‌داد و او در حدود سی جسد را کالبدشکافی نمود و از بسیاری از اندام‌ها طرح‌هایی کشید. این طرح بعدها به محققین و هنرمندان کمک بسیاری برای کشیدن و شناخت بهتر بدن انسان نمود.
- مطالعه بر روی آناتومی بدن حیوانات همچون اسب‌ها سگ‌ها و خرس‌ها
- شناخت حالات چهرهٔ انسان
- چگونگی پرواز پرندگان
- آب و هوا و پدیده‌های آب و هوایی
- چگونگی جاری شدن آب
- مطالعه بر روی گیاهان و ساختار آنان
- نور، سایه، آیینه‌ها و عدسی‌ها
- پرسپکتیو
- هندسه و اجسام جامد


طرح‌های مهندسی و اختراعات

3

 طرح یک ماشین پرنده از لئوناردو داوینچی

 

داوینچی علاوه بر نقاشی به عنوان یک مهندس نیز مشهور است. او در نامه‌ای به دوک میلان اظهار داشت که قادر به تهیه و ساخت دستگاه‌هایی برای دفاع از شهر و همچنین محاصرۀ شهر دشمن است. هنگامی که او به ونیز گریخت، شاگردی را پیدا کرد که با کمک او توانست یک سنگر متحرک را طراحی کند. او حتی طرحی برای منحرف کردن مسیر رودخانۀ آمو داشت، پروژه‌ای که نیکولو ماکیاولی نیز بر روی آن کار کرد. مقالات داوینچی شامل تعداد بسیار زیادی از اختراعات عملی و قابل اجرا و غیر عملی، شامل آلات موسیقی، پمپ‌های هیدرولیک، توپ‌های بخار، سپرهایی خاص و. می‌گشت.
منبع: fa.wikipedia.org

 


زندگینامه: ونسان ون گوگ (۱۸۵۳-۱۸۹۰)

ونسان ون گوگ یا به هلندی وینسِنت ویلم فان خوخ (Vincent Willem van Gogh) سی مارس ۱۸۵۳ به دنیا آمد و ۲۹ ژوئیه ۱۸۹۰ درگذشت.

زندکینامه ونگوگ

ون گوگ یک نقاش نامدار هلند و نابغه هنر امپرسیونیسم در نقاشی بود. هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به سر می‌برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو یعنی تاکستان سرخ را فروخت، اما اکنون به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان پسادریافتگر شناخته می‌شود.

ون گوگ جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری و معلم گذراند. مدتی نیز در انگلستان و همچنین در میان کارگران معادن زغال سنگ شهر بوریناژ در بلژیک به عنوان مُبلغ مسیحی فعالیت کرد. وی فعالیت‌های جدی خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد، و از آن‌جاکه در سن ۳۷ سالگی درگذشت، در واقع تمام آثارش را در ۱۰ سال پایانی عمر خویش آفرید که شامل بیش از ۹۰۰ نقاشی، بیش از ۱۱۰۰ طراحی و ۱۰ چاپ می‌باشد.

ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقهٔ کارگر مانند تابلوی سیب‌زمینی‌خورها، کافه‌های شبانه مانند تراس کافه در شب، مناظر طبیعی فرانسه، گل‌های آفتابگردان، شب پر ستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می‌برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد.


6 تابلویی که به باور مردم نفرین شده هستند.

6 تابلوی نقاشی مرموز،شوم و مصیبت آور را معرفی می کنیم که هر کدام داستانی در خود دارند که بیشتر شبیه اقسانه است تا واقیعت، اما بسیار جالب و خواندنی هستند.

در مورد همه این تابلوها گفته شده که وجودشان در هر خانه ای به یک مصیبت مشخص و مشابه منجر شده و به همین خاطر آن ها را نفرین شده می دانند.

صحنه نمایش

برای دیدن مطالب بیشتر به ادامه مطلب مراجعه فرمایید.

ادامه مطلب

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

ورزش فراموش شده وکلای حامیان عدالت قروش ابیمه دانستنیهای فنی خودرو مغزکده دنیای مد و لباس kharid-140099 فایلوکس